Sorular

Sevmek hayat sınavının çözümü en zor sorusu olmalı.
Sen onu düşünüp onu yazarken, onun bir başkasını düşünüp bir başkasını yazması...
Sen onu düşünmekten uyuyamazken onun uykuda olması ve senin o uykusuz kalmadığı için mutlu olman...
Ve en ilginci tüm bunlar yaşanırken bir başkasının seni düşünmekten uyuyamaması...
Hatta senin uyuduğunu düşünüp sen uykusuz kalmadığın için mutlu olması...
Çok denklemli karmaşık ve ucu açık sorularla doluyken kalplerimiz, aklımız bazen bize çare bulamıyor. En iyisi biraz nefes alıp zamana bırakmak olmalı. Biz nefes aldıkça zaman akmaya devam edecek. Nefes almasak da edecek ama öldüğümüzde zaman bizim için ne soru olacak ne de çözüm. Bu durumda en iyisi ölmek midir?
Peki, sevgisiz yaşamak bir yaşam mı? Değilse ve biz bir ölüysek nasıl yaşıyoruz?
Yaşayan birinin ölümüne birileri üzülürken bir ölünün ölümüne kim üzülür?
İnsanların birini sevdiğini anlaması ya da anlatması için o kişinin ölümümü beklenmeli?
Sevgisiz ve ilgisiz bir çiçek bile yaşayamazken bir insan ne kadar dayanır?
Sevdiğimiz tarafından sevilemiyorsak ya da bizi seveni biz istemiyorsak biz insan mıyız?
Yoksa sadece saksısından suyu eksilmeyen bir çiçek mi?
Suyu elimize getiren yoksa kendimiz içtiğimize göre kendimizi sadece biz mi seviyoruz?
Kendi kendimizi sevmek bizi ne kadar ayakta tutar?
Tutmadığı zaman uyur ve ertesi gün yeniden başlarız: Bazen erkenden bir "Günaydın", bazen de daha geç bir "Napıyosun?" mesajıyla...

Çok düşünmeyin hep beraber kafayı sıyırmayalım.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Keyifsiz

Unutulmaz

Mezuniyet